“Χριστούγεννα με τους συγγενείς σου, Πάσχα με όποιον θες”,
λένε οι Ιταλοί. Ειδικά για τους Φλωρεντίνους θα ήταν αδιανόητο να περάσουν τις
γιορτές μακριά από την οικογένειά τους. Η πόλη τους είναι στα καλύτερά της και
το γνωρίζουν καλύτερα από όλους.
Τα αναγεννησιακά κτίρια
έχουν ντυθεί με χιλιάδες πολύχρωμα φωτάκια και παντού μυρίζουν τα
καβουρντισμένα κάστανα που ψήνονται σε μαγκάλια στις γωνίες των δρόμων. Τα
μικροσκοπικά εστιατόρια και τα wine bars, τα διάσημα buchi (“τρύπες”)
προσφέρουν ζεστό καταφύγιο από το κρύο. Φάτνες ξεφυτρώνουν στις κρύπτες των
εκκλησιών, ανάμεσα στις οποίες και η πανέμορφη Basilica
de Santa Croce. Στριμωχνόμαστε ανάμεσα στο πλήθος για να
χαζέψουμε τα presepi viventi: παιδιά της γειτονιάς ντυμένα ως Ιωσήφ, Παναγία,
Τρεις Μάγοι και Θείο Βρέφος στέκονται απολύτως ακίνητα. Το τελετουργικό της
ακινησίας διακόπτεται μονάχα όταν ένα από τα πιτσιρίκια βήχει συνθηματικά,
λύνοντας τα μάγια.
Απαραίτητη η βόλτα στο ετήσιο χριστουγεννιάτικο παζάρι στον
σταθμό Leopolda, όπου στήνεται το σπιτάκι του Άι Βασίλη, La Casa
di Babbo Natale για τους ντόπιους. Οι Φλωρεντίνοι δεν συνήθιζαν να ανταλλάσσουν
δώρα την Πρωτοχρονιά, το Capodanno όπως την ονομάζουν. Τα πολύχρωμα κουτιά κάτω
από το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο Santa Claus με τη λευκή γενειάδα είναι
καινοτομίες που εισήχθησαν μαζί με τις χολιγουντιανές ταινίες. Η παράδοση θέλει
τα δώρα να δίνονται στα παιδιά παραμονή των Θεοφανίων όταν η Befana, η καλή μάγισσα πετάει με τη
σκούπα της από σπίτι σε σπίτι και βάζει στις κάλτσες των καλών παιδιών
παιχνίδια και γλυκά και ένα κομμάτι κάρβουνο σε αυτές των άτακτων.
Η μεγάλη χριστουγεννιάτικη αγορά
της πόλης, η Mercato Tedesco di Natale, στήνεται για τρεις εβδομάδες τον
Δεκέμβρη στην Piazza Santa Croce,
όπου βρίσκουμε παιχνίδια, διακοσμητικά και χριστουγεννιάτικες λιχουδιές. Σειρά
έχει το πατινάζ στο παγοδρόμιο στην
Piazza della Libertà. Την παράσταση κλέβει το
γιγάντιο δέντρο γεμάτο ολόλευκα λαμπάκια στην Piazza della Repubblica. Δίπλα
του στριφογυρίζει το κόκκινο και χρυσό καρουζέλ που πας προ(σ)καλεί να γίνουμε
και πάλι παιδιά.
Νωρίς το απόγευμα ο ήλιος δίνει τη θέση του στα φώτα του
δρόμου και τις απαστράπτουσες μπουτίκ της Via de' Tornabuoni και της Via della
Vigna Nuova. Εδώ, τα περισσότερα καταστήματα είναι ανοιχτά ακόμα και τις
αργίες. Οι Ιταλοί γιορτάζουν από τις 8 Δεκεμβρίου ως τις 6 Ιανουαρίου. Για
σχεδόν ένα μήνα, οι χειμωνιάτικες συνταγές γνωρίζουν τις μεγαλύτερες δόξες
τους: πηχτές σούπες λαχανικών, φασόλια με δεντρολίβανο σιγοβρασμένα σε γυάλινες
φλάσκες και φρέσκες παπαρδέλες με ζωμό από αγριόχοιρο. Η παραμονή των
Χριστουγέννων σηματοδοτεί την έναρξη δύο ημερών ασταμάτητου φαγητού. Στο
δείπνο, το κρέας δίνει τη θέση του στα θαλασσινά. Τρία ή τέσσερα πρώτα πιάτα
όπως ριζότο θαλασσινών, ραβιόλια γεμιστά με αστακό και σπαγγέτι με μύδια ακολουθούνται
από ψάρι ψητό – συνήθως πέρκα. Ανήμερα των Χριστουγέννων το μεσημεριανό, που
είναι σχετικά “λιτό”, αρχίζει με τορτελίνια σε ζωμό κρεατικών και ολοκληρώνεται
με γεμιστή χήνα ή κόκκορα.
Από το νωρίς το Δεκέμβρη, επίσης, οι φούρνοι της πόλης
γεμίζουν με μυρωδιές από τα dolci di Natale.
Ο κρύος αέρας χαϊδεύει τις πλακόστρωτες αυλές φέρνοντας μαζί του δυνατή μυρωδιά
από μπαχάρια και φρεσκοψημένα γλυκά. Η ίδια η Φλωρεντία δεν έχει παράδοση στα
χριστουγεννιάτικα γλυκά, οι υπόλοιπες πόλεις όμως έχουν τόσα που εύκολα
καλύπτουν αυτή της την έλλειψη. Μαλακά αμυγδαλωτά από τη Σιένα, μπισκότα
αμυγδάλου από το Πράτο, panettone με σταφίδες από το Μιλάνο και pantoro με
μπόλικη ζάχαρη άχνη.
Πηγή: arttravel.gr