Μαγιό, ρούχα, μπιμπερό, θερμαντήρες, καρότσια, σωσίβια, κουβαδάκια, ποδήλατα… ολόκληρο το νοικοκυριό στο αυτοκίνητο για να φύγετε έστω και λίγες μέρες διακοπές με μωρά ή μικρά παιδιά. Μέσα σε όλα αυτά όμως μην ξεχάσετε το φαρμακείο των διακοπών. Επίσης διαβάστε και μερικές οδηγίες για πρώτες βοήθειες. Εκατοντάδες μαμάδες μπορούν να σας βεβαιώσουν πως στην ειδυλλιακή παραλία, «στη μέση του πουθενά», στα ήρεμα καταγάλανα νερά, ο μικρός ή η μικρή κάτι θα εφεύρουν για να στολιστούν, έστω, με ένα ηλιοκαμένο καρούμπαλο!
Το κινητό φαρμακείο σας καλό είναι ΝΑ το έχετε σε ένα τσαντάκι σε σημείο που θα γνωρίζουν όλοι πού βρίσκεται. Αυτό που πρέπει να προσέξετε είναι να μην εκτίθεται σε υψηλές θερμοκρασίες και στο φως του ήλιου.
Το φαρμακείο του καλοκαιριού, λοιπόν, θα πρέπει να περιλαμβάνει οπωσδήποτε το κινητό τηλέφωνο του παιδίατρού σας αλλά και του πλησιέστερου Κέντρου Υγείας ή νοσοκομείου. Μαζί:
- Αντισηπτικό
- Kορτικοστεροειδές για τσιμπήματα-αλλεργίες
- Αντιβακτηριδιακά μαντιλάκια και αλκοολούχο διάλυμα χεριών
- Αντιπυρετικό-παυσίπονο σε σιρόπι
- Εντομοαπωθητικό
- Αντιισταμινικό σε σιρόπι
- Αμμωνία Γάζες και επιδεσμικό υλικό (ελαστικός επίδεσμος για διαστρέμματα, ψαλίδι, αυτοκόλλητες ταινίες)
- Μία παγοκύστη ή ψυκτικό σπρέι ώστε να το χρησιμοποιήσετε άμεσα σε περίπτωση που τα παιδιά χτυπήσουν ή στραμπουλίξουν το πόδι τους
- Αντιβιοτική σκόνη και αλοιφή
- Φυσιολογικό ορό
- Θερμόμετρο
- Βαμβάκι, οξυζενέ, ιώδιο, αποστειρωμένες γάζες
- Κρέμα καταπραϋντική για εγκαύματα
- Σκεύασμα για τη ναυτία (σε περίπτωση που ταξιδεύετε με πλοίο)
Τα παιδιά μπορούν να χτυπήσουν οπουδήποτε! Ως γονείς το έχουμε πια καταλάβει, άλλοι λιγότερο κι άλλοι περισσότερο συχνά, πως όσο προσεκτικοί κι αν είμαστε, δεν μπορούμε να τα ελέγξουμε ή να τα προλάβουμε όλα. Μπορούμε όμως να αντιμετωπίσουμε τα πάντα εάν έχουμε ψυχραιμία και βασικές γνώσεις σε θέματα πρώτων βοηθειών.
Αρχής γενομένης από τη θάλασσα: Παρότι κατοικούμε σε μία χώρα που περιβάλλεται από χιλιάδες χιλιόμετρα ακτών, έχουμε την αρνητική ευρωπαϊκή πρωτιά στους πνιγμούς. Οι ειδικοί μονότονα επαναλαμβάνουν ότι αρκεί η τήρηση ορισμένων κανόνων για να είναι ασφαλής η κολύμβηση και απόλαυση η θάλασσα. Όσο καλό κολύμπι κι αν θεωρείτε ότι ξέρουν τα παιδιά σας, είναι σίγουρο ότι δεν μπορείτε να επαναπαυθείτε ούτε λεπτό στην παραλία. Ακόμη και αν τα παιδιά φορούν μπρατσάκια ή σωσίβιο, δεν μπορούν να μείνουν χωρίς επίβλεψη στο νερό: τα φουσκωτά βοηθήματα δεν αποτελούν σωστικά μέσα· αντιθέτως, με ένα ελαφρύ ρεύμα αέρα το παιδί με τα μπρατσάκια μπορεί να παρασυρθεί. Οι ειδικοί συστήνουν τα κολυμβητικά σωσίβια ή γιλέκα, διότι με αυτά το παιδί μαθαίνει να βασίζεται στις δικές του δυνάμεις.
…Ή την πισίνα: Εξίσου μεγάλη προσοχή χρειάζεται και η παραμονή μας στην πισίνα. Όσο περιορισμένος και ελεγμένος κι αν φαίνεται ο χώρος της πισίνας, το δικό σας άγρυπνο μάτι δεν επιτρέπεται να χαλαρώσει ούτε δευτερόλεπτο είτε τα παιδιά είναι εντός είτε εκτός πισίνας. Είναι πολύ εύκολο ένα παιδί να γλιστρήσει και να πέσει στο νερό. Καλό είναι να υπάρχει δίπλα στην πισίνα ο εξοπλισμός διάσωσης (σχοινί, κουλούρα κ.λπ.). Επίσης, επειδή τα παιδιά τρελαίνονται για βουτιές, είναι σημαντικό να ελέγξετε ότι το νερό είναι αρκετά βαθύ ώστε να μην ανακύψει τραυματισμός στον πυθμένα.
Αν παρά ταύτα το παιδί παρασυρθεί: ζητάτε αμέσως βοήθεια από τυχόν εξειδικευμένους, όπως π.χ. ναυαγοσώστες. Παράλληλα, αν πρόκειται για παιδί ηλικίας 2-3 χρόνων, μπαίνετε αμέσως στη θάλασσα και το βγάζετε έξω. Εάν όμως το παιδί είναι μεγαλύτερης ηλικίας κι έχει παρασυρθεί στα βαθιά, το βοηθάτε μόνο εφόσον ξέρετε τον βασικό κανόνα της διάσωσης: ο διασώστης ποτέ δεν προσεγγίζει το θύμα σώμα με σώμα. Πάντοτε του δίνει κάτι να πιαστεί (π.χ. ένα σκοινί, μια πετσέτα, ένα αναποδογυρισμένο κουβαδάκι, μια σανίδα), ώστε να το τραβήξει έξω.
Εάν το παιδί έχει χάσει τις αισθήσεις του: το ξαπλώνετε στην άμμο καλώντας παράλληλα σε βοήθεια. Βάζετε το πρόσωπό σας κοντά στη μύτη και το στόμα του για να δείτε αν αναπνέει. Εάν αναπνέει, το γυρίζετε στο πλάι (πλάγια θέση ασφαλείας) και περιμένετε να συνέλθει, παρακολουθώντας το μέχρι να έρθει η βοήθεια. Εάν δεν αναπνέει, τότε βάζετε το ένα σας χέρι στο μέσο του στέρνου κάτω από τη νοητή γραμμή που σχηματίζουν οι θηλές και κάνετε 30 μαλάξεις μετρώντας ως εξής: «και 1, και 2, και 3… και 30». Κάθε 30 μαλάξεις κάνετε δύο τεχνητές αναπνοές: ανασηκώνετε το πιγούνι του παιδιού, κλείνετε τη μύτη του και ανοίγετε το στόμα του. Εισπνέετε βαθιά και εκπνέετε στο στόμα του. Στη διάρκεια ενός λεπτού πρέπει να επαναλάβετε τρεις φορές αυτήν τη διαδικασία. Σταματάτε μόνο αν το παιδί συνέλθει ή έρθει η βοήθεια.
Και μακριά από το νερό όμως τα παιδικά ατυχήματα πολλαπλασιάζονται το καλοκαίρι, γι’ αυτό καλό θα είναι να γνωρίσουμε πώς θα προσφέρουμε βασικές πρώτες βοήθειες στο παιδί αν χτυπήσει, καεί, πέσει από το ποδήλατο, δεχθεί… επίθεση από έντομα.
Έγκαυμα από ζεστό νερό ή κάποια θερμή εστία: Το κρύο νερό είναι το πρώτο «φάρμακο» που πρέπει να πέσει επάνω σε ένα έγκαυμα. Αυτό που χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή είναι έγκαυμα στην παλάμη – στην περίπτωση αυτήν τυλίγετε την παλάμη με ένα σελοφάν και πηγαίνετε σε νοσοκομείο. Αν η έκταση είναι μικρή ή το έγκαυμα δεν είναι στην παλάμη, τότε το κρύο νερό αρκεί. Σταδιακά θα δημιουργηθεί φουσκάλα, η οποία θα σπάσει μόνη της. Τότε πρέπει να χρησιμοποιήσετε μια ενυδατική κρέμα και μία αναπλαστική κρέμα.
Τσίμπημα από έντομο: Αν πρόκειται για έντομο με κεντρί, θα πρέπει να προσπαθήσετε να βγάλετε το κεντρί, να βάλετε πάγο και να απλώσετε ένα τοπικό αντιισταμινικό. Αν πρόκειται για τσούχτρα στη θάλασσα, πλένετε με νερό την περιοχή και απλώνετε τοπικά αντιισταμινικό. Αν ανησυχείτε για αλλεργία, θα πρέπει να κατευθυνθείτε στο νοσοκομείο.
Κατάποση αντικειμένου: Αν πρόκειται για μικρό πλαστικό μπαλάκι, αυτό κατά πάσα πιθανότητα θα πάει στο στομάχι και θα φύγει με τα κακά. Αν πρόκειται για αιχμηρό αντικείμενο, το οποίο μπορεί να σταθεί στον οισοφάγο, θα πρέπει να σπεύσετε άμεσα στο νοσοκομείο. Αναλόγως εάν η κατάποση αφορά μπαταρίες. Αν καταπιεί κάποιο αντικείμενο που μπορεί να πάει στην τραχεία και να του δημιουργήσει πνιγμό (αυτό θα το καταλάβετε από τον έντονο βήχα και τη σιελόρροια), θα πρέπει με ψυχραιμία να βοηθήσετε το παιδί να το «βγάλει», γυρνώντας το μπρούμυτα και χτυπώντας το στην πλάτη. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει ποτέ να βάζετε το δάχτυλο στο στόμα του παιδιού για την αφαίρεση τυχόν αντικειμένου διότι υπάρχει κίνδυνος να προκληθεί μεγαλύτερη βλάβη.
Χτύπημα στο κεφάλι: Οι πρώτες βοήθειες σε μία τέτοια περίπτωση εξαρτώνται από τον τρόπο που έγινε το χτύπημα, το σημείο του κεφαλιού και το ύψος από το οποίο έπεσε το παιδί. Θα πρέπει να παρατηρήσετε αν το παιδί σηκώθηκε αμέσως μετά την πτώση, αν έκλαψε, αν έχει ζαλιστεί, αν παραμιλάει, αν του έρχεται εμετός, ενώ θα πρέπει να του κάνετε ερωτήσεις για να ελέγχετε ότι επικοινωνεί. Αν ανησυχείτε με τις αντιδράσεις του παιδιού, θα πρέπει να το πάτε στο νοσοκομείο. Το ίδιο εάν το παιδί έχει εξωτερικό τραύμα. Αν πάλι πρόκειται απλώς για ένα καρούμπαλο, λίγος πάγος θα το ανακουφίσει.
Πτώση από το ποδήλατο ή άλλο σημείο: Κατ’ αρχάς ελέγχετε ότι το παιδί έχει κάνει το εμβόλιο του τετάνου, γιατί μπορεί το μέρος στο οποίο έπεσε να είναι βρόμικο ή μπορεί να έχει τραυματιστεί από κάποιο σκουριασμένο αντικείμενο και να δημιουργηθεί μόλυνση. Το πώς θα αντιμετωπίσετε το τραύμα έχει να κάνει με το μέγεθός του. Αν είναι μικρό και δεν απαιτούνται ράμματα, το καθαρίζετε με νερό, βάζετε αντισηπτικό και το αφήνετε να επουλωθεί. Οι πληγές που δεν έχουν ράμματα, καλό είναι να μην καλύπτονται. Αν πρόκειται για έντονο κόψιμο, ίσως χρειαστεί επουλωτική κρέμα.
Βασικές συμβουλές για μικρούς και μεγάλους ναυτιλλομένους:
- Πριν κάνουμε βουτιές, ελέγχουμε το βάθος του νερού
- Δεν κολυμπάμε σε περιοχές που έχουν κίνηση (φουσκωτά, τζετ σκι κ.λπ.) ούτε και σε άγνωστα νερά
- Δεν κολυμπάμε αν δεν έχουν περάσει 3-4 ώρες από το προηγούμενο γεύμα
- Δεν αφήνουμε μικρά παιδιά να ανεβαίνουν σε ρυμουλκούμενα φουσκωτά
- Αν οδηγούμε μηχανοκίνητο πλοιάριο, τζετ σκι κ.λπ., φορούμε πάντοτε -και εμείς και οι συνεπιβάτες μας- σωσίβιο
- Δεν αναπτύσσουμε ταχύτητα σε σημεία που υπάρχουν λουόμενοι
Κείμενο: Παναγιώτα Καρλατήρα
Πηγή: talcmag.gr