Travel Plan

Δευτέρα 11 Φεβρουαρίου 2013

Ρίο ντε Τζανέιρο: Χορεύοντας με τις mulatte


Σε τούτο το ξέφρενο πάρτι δεν υπάρχουν κανόνες. Παρά μόνο ένας όρος: να μην καθίσουμε στιγμή. Μόνο να χορεύουμε και να τραγουδάμε, πνίγοντας τις αναστολές σ' ένα ποτήρι παγωμένη μπίρα Brahma. Εδώ, είναι υποχρεωτικό να σταματήσουμε να μετράμε τη ζωή με το κουταλάκι του καφέ.
12 Φεβρουαρίου. Είναι η μοναδική ημερομηνία που έχουν στο μυαλό τους οι Cariocas εδώ κι ένα χρόνο. Είναι η ημερομηνία που φέτος θα κορυφωθεί το μεγαλύτερο και διασημότερο καρναβάλι στον κόσμο. Όλα ξεκινούν πολύ νωρίτερα, από το Νοέμβρη. Στα ραδιόφωνα, στα ταξί, στα μεγάφωνα, στις παραλίες της Ipanema και της Copacabana παίζουν οι καινούργιες σάμπα, που επιλέχθηκαν για τη μεγάλη παρέλαση των escolas de samba στο Sambodromo. Μέχρι τα μέσα Φλεβάρη – και Φλεβάρης εδώ σημαίνει 40 βαθμούς Κελσίου – όλοι έχουν μάθει πια τα λόγια και σιγοτραγουδάνε, από τα πιτσιρίκια στις favelas μέχρι τους πιστούς οπαδούς της Flamengo στο Maracana. Με θρησκευτική προσήλωση προετοιμάζονται για το μεγαλύτερο πάρτι του πλανήτη.


Κι αυτή τη φορά το Ρίο είναι στα καλύτερά του. Στην πόλη επικρατεί αναβρασμός αφού εκτός από το ετήσιο καρναβάλι, η πόλη έχει αναλάβει την διοργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου του 2014 και των Ολυμπιακών Αγώνων του 2016. Έχουν επιστρατευτεί αρχιτέκτονες από τη Νέα Υόρκη που χτίζουν μουσεία στην Copacabana, σχεδιαστές μόδας, σκηνοθέτες και σεναριογράφοι που δίνουν άλλο αέρα στην πόλη. Μετά από δεκαετίες χαμένων προσδοκιών το Ρίο ξαναγεννιέται και οι κάτοικοί του, οι Cariocas βρίσκουν τη χαμένη τους αυτοπεποίθηση. Τα πάντα τυλίγονται στην καυτή αγκαλιά του αισθησιασμού που συνοδεύει το μόνιμο καλοκαίρι. Οι Cariocas, όπως ονομάζονται οι κάτοικοι του Ρίο, παραδίδονται στους αρχέγονους ρυθμούς των αφρικάνικων τυμπάνων, κάτω από αστραφτερές στολές και φτερά που αποκαλύπτουν περισσότερα από όσα σκεπάζουν στa μελαμψά κορμιά τους. Εδώ, ξεχνάμε το δυτικοευρωπαϊκό καρναβάλι με τις μάσκες και τα υπονοούμενα, που γιορτάζεται στα μεγάλα σαλόνια με αριστοκρατικές τελετές. Το πάρτι εδώ είναι άγριο, τρελό, απερίσκεπτο. Πετώντας στο δρόμο τη σύνεση, το Καρναβάλι γίνεται σωματική εμπειρία που καθρεφτίζεται στο ιδρωμένο, ελάχιστα καλυμμένο με πολύχρωμα φτερά κορμί μιας mulatta, που γίνεται ένα με το ρυθμό της σάμπα. Για περίπου τρεις μήνες, κάθε σοβαρή δουλειά θα πρέπει να περιμένει, τα πάντα αναβάλλονται, υπάρχει μόνο η γιορτή. Το καρναβάλι, βέβαια, δονεί όλη τη χώρα, όμως κάνεις δεν αμφισβητεί τον τίτλο του Ρίο ντε Τζανέιρο ως πρωτεύουσα του Βραζιλιάνικου καρναβαλιού.

Για τους Βραζιλιάνους δεν είναι απλά ένα μικρό διάλειμμα διακοπών, αλλά είναι η μικρή νησίδα χρόνου γύρω από την οποία περιστρέφεται ολόκληρη η χρονιά, η νησίδα του χρόνου που η φαντασία και η χαρά παίρνουν την εκδίκησή τους από την πραγματικότητα. Η μοναδική VIP “πινελιά” στο άγριο πάρτι είναι ο Μαγικός Χορός. Οι λίγοι και εκλεκτοί δίνουν ραντεβού κάθε χρόνο – φέτος στις 9 Φεβρουαρίου – στον θρυλικό χορό που διοργανώνει το αστραφτερό Copacabana Palace Hotel. Εδώ οι VIPs βιώνουν μια διαφορετική εκδοχή του βραζιλιάνικου καρναβαλιού: λάμψη, σοφιστικέ ατμόσφαιρα, ατσαλάκωτα κουστούμια, εντυπωσιακά φορέματα και τα φλας να αναβοσβήνουν συνεχώς κυνηγώντας το επόμενο ενσταντανέ των διάσημων ντόπιων και ξένων celebrities. 


Στον αντίποδα, για πάνω από μισό αιώνα, τα πλήθη ξεφαντώνουν κάθε βράδυ στους θεματικούς χορούς που διοργανώνονται στο τεράστιο club Scala, στο μεγαλύτερο καρναβαλικό πάρτι σε εσωτερικό χώρο στην πόλη. Το αποκορύφωμα της διονυσιακής γιορτής περνάει μπροστά στα μάτια μας στην παρέλαση των δεκατεσσάρων escolas de samba στο Sambοdromo, που πλημμυρίζει τους δρόμους του Ρίο σαν ένα δροσιστικό ποτάμι caipirinha. Είναι η στιγμή που μια πόλη, παθιασμένη και παιχνιδιάρα όλο το χρόνο παίρνει στ’ αλήθεια φωτιά, Σάββατο με Τρίτη, τις τελευταίες τέσσερις μέρες του Καρναβαλιού.

Οι καλύτερες χορεύτριες έχουν επιλεγεί για να στολίσουν την κεφαλή της παρέλασης κάθε σχολής, τα βήματα της samba έχουν πια γραφτεί στο DNA τους. Μάζευαν real και centavos όλο το χρόνο για να καταφέρουν να αγοράσουν τις στολές τους. Πίσω τους τα τύμπανα δίνουν το ρυθμό ασταμάτητα. Και στο τέλος τα άρματα, τρία μέτρα ψηλά, με τις ωραιότερες mulatte να χορεύουν και να ποζάρουν περήφανες. Η έκρηξη των χρωμάτων και της μουσικής μάς παρασέρνει στο πνεύμα της βραζιλιάνικης ζωής που είναι απόλυτα μεταδοτικό, σαρώνοντας με μια κίνηση κάθε αναστολή και μαγνητίζοντας όλες τις αισθήσεις.

Πηγή: arttravel.gr
Pin It button on image hover