To Μετρό του Λονδίνου ή Tube όπως το γνωρίζουν οι περισσότεροι, κλείνει φέτος τα 150 χρόνια της λειτουργίας του όντας το πρώτο μετρό που λειτούργησε στον κόσμο. Άνοιξε τις πύλες του για πρώτη φορά το 1863 και το πρώτο δρομολόγιο πραγματοποιήθηκε στις 9 Ιανουαρίου ανάμεσα στους σταθμούς Paddington και Farrigdon ενώ για το κοινό μια μέρα αργότερα.
Οι Λονδρέζοι αγάπησαν ιδιαίτερα το νέο μέσο και την πρώτη χρονιά το χρησιμοποίησαν περίπου 11,8 εκ. επιβάτες. Την επόμενη χρονιά επεκτάθηκε στα δυτικά προς το Hammersmith και ανατολικά προς την Moorgate Street ενώ ανταγωνιστικές εταιρείες δημιουργούσαν τις δικές τους γραμμές. Η περίφημη District Line ανάμεσα στο Westminster και το South Kensigton εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 1868. Μέχρι το 1884 είχε ολοκληρωθεί και η Circle line.
Οι πρώτες γραμμές χτίστηκαν με έναν «ανορθόδοξο τρόπο». Πρώτα έσκαβαν το έδαφος και έπειτα αφού τοποθετούσαν τις ράγες κ.λπ κάλυπταν την σήραγγα με δρόμους! Η μέθοδος αυτή φυσικά είχε ένα μεγάλο πρόβλημα αφού δεν μπορούσαν οι σήραγγες να φθάσουν σε μεγάλο βάθος, ενώ απαιτούνταν και μεγάλες κυκλοφοριακές αλλαγές στην επιφάνεια. Από τις αρχές του 20ου αιώνα άρχισαν να χρησιμοποιούνται νέες τεχνολογίες που επέτρεπαν βαθύτερες σήραγγες και δεν εμπόδιζαν και την κυκλοφορία στην επιφάνεια. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην ραγδαία και ταχύτατη ανάπτυξη του δικτύου με 40 νέους σταθμούς να εγκαινιάζονται από το 1906 έως το 1907.
Το Μετρό του Λονδίνου ήταν και το πρώτο δίκτυο που χρησιμοποίησε ηλεκτροκίνητους συρμούς το 1890. Παρόλα αυτά ατμοκίνητοι συρμοί συνέχιζαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέχρι και το 1961. Το 1933 ο Harry Beck δημοσίευσε τον πρώτο χάρτη του μετρό ενώ πάνω στο σχέδιο του Beck είναι βασισμένος ακόμα και ο σημερινός χάρτης του δικτύου. Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το μετρό του Λονδίνου είχε αρκετά σημαντικό ρόλο καθώς δεν ήταν λίγοι οι σταθμοί του που είχαν αναλάβει τον ρόλο καταφυγίων.
Οι πιο πρόσφατες γραμμές του δικτύου είναι η Victoria Line για την οποία απαιτήθηκαν περίπου 20 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 1971 και η Jubilee Line που εγκαινιάστηκε το 1979.
Σήμερα το Μετρό του Λονδίνου εξυπηρετεί περισσότερους από 3 εκ. επιβάτες με 275 σταθμούς και 408 χλμ. δικτύου.
Οι Λονδρέζοι αγάπησαν ιδιαίτερα το νέο μέσο και την πρώτη χρονιά το χρησιμοποίησαν περίπου 11,8 εκ. επιβάτες. Την επόμενη χρονιά επεκτάθηκε στα δυτικά προς το Hammersmith και ανατολικά προς την Moorgate Street ενώ ανταγωνιστικές εταιρείες δημιουργούσαν τις δικές τους γραμμές. Η περίφημη District Line ανάμεσα στο Westminster και το South Kensigton εγκαινιάστηκε τον Δεκέμβριο του 1868. Μέχρι το 1884 είχε ολοκληρωθεί και η Circle line.
Οι πρώτες γραμμές χτίστηκαν με έναν «ανορθόδοξο τρόπο». Πρώτα έσκαβαν το έδαφος και έπειτα αφού τοποθετούσαν τις ράγες κ.λπ κάλυπταν την σήραγγα με δρόμους! Η μέθοδος αυτή φυσικά είχε ένα μεγάλο πρόβλημα αφού δεν μπορούσαν οι σήραγγες να φθάσουν σε μεγάλο βάθος, ενώ απαιτούνταν και μεγάλες κυκλοφοριακές αλλαγές στην επιφάνεια. Από τις αρχές του 20ου αιώνα άρχισαν να χρησιμοποιούνται νέες τεχνολογίες που επέτρεπαν βαθύτερες σήραγγες και δεν εμπόδιζαν και την κυκλοφορία στην επιφάνεια. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην ραγδαία και ταχύτατη ανάπτυξη του δικτύου με 40 νέους σταθμούς να εγκαινιάζονται από το 1906 έως το 1907.
Το Μετρό του Λονδίνου ήταν και το πρώτο δίκτυο που χρησιμοποίησε ηλεκτροκίνητους συρμούς το 1890. Παρόλα αυτά ατμοκίνητοι συρμοί συνέχιζαν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέχρι και το 1961. Το 1933 ο Harry Beck δημοσίευσε τον πρώτο χάρτη του μετρό ενώ πάνω στο σχέδιο του Beck είναι βασισμένος ακόμα και ο σημερινός χάρτης του δικτύου. Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου το μετρό του Λονδίνου είχε αρκετά σημαντικό ρόλο καθώς δεν ήταν λίγοι οι σταθμοί του που είχαν αναλάβει τον ρόλο καταφυγίων.
Οι πιο πρόσφατες γραμμές του δικτύου είναι η Victoria Line για την οποία απαιτήθηκαν περίπου 20 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 1971 και η Jubilee Line που εγκαινιάστηκε το 1979.
Σήμερα το Μετρό του Λονδίνου εξυπηρετεί περισσότερους από 3 εκ. επιβάτες με 275 σταθμούς και 408 χλμ. δικτύου.
Πηγή: capital.gr