Ο αρχικός προϋπολογισμός για το κόστος κατασκευής ήταν μόλις 7 εκ. δολάρια ενώ το τελικό κόστος άγγιξε ούτε λίγο ούτε πολύ τα 102 εκ, με το μεγαλύτερο μέρος του ποσού να καλύπτεται από τα έσοδα του κρατικού λαχείου.
Οι προβλέψεις έπεσαν έξω όμως και στον χρόνο κατασκευής της Όπερας καθώς όταν ξεκίνησαν τα έργα το 1959 οι υπολογισμοί μιλούσαν για 4 χρόνια...
ενώ τελικά χρειάστηκαν 14 χρόνια μέχρι την ολοκλήρωση. Φυσικά όλα τα παραπάνω άξιζαν και με το παραπάνω αφού η Όπερα του Σύδνεϋ είναι ένα από τα πλέον διάσημα μνημεία του κόσμου και ένας από τους λόγους για να νιώθουν περήφανοι οι Αυστραλοί.
Το εκκλησιαστικό όργανο της Όπερας έχει 10,154 αυλούς που παράγουν μια μοναδική μελωδία
Υπεύθυνος για την μοναδική εμφάνιση της Όπερας είναι ο Δανός αρχιτέκτονας Jorn Utzon ο οποίος και κέρδισε τον διαγωνισμό το 1957. Ο Eero Saarinen, ένας από τους ανθρώπους που συμμετείχε στην επιλογή του νικητή του διαγωνισμού, χαρακτήρισε το σχέδιο του Δανού απλά ιδιοφυές!
Την χερσόνησο όπου επιλέχθηκε για να κατασκευαστεί η Όπερα, οι Αβοριγίνες την ονομάζουν Tubowgule (το μέρος που συναντιούνται τα νερά), ενώ οι άποικοι την ονόμασαν Bennelong τιμώντας τον Woollarawarre Bennelong, τον πρώτο αυτόχθονα Αυστραλό που επισκέφθηκε την Αγγλία. Σήμερα απλά το μνημείο έχει δώσει το όνομα του στο μέρος.
Η Βασίλισσα Ελισάβετ εγκαινίασε την Όπερα του Σύδνεϋ στις 20 Οκτωβρίου το 1973 και από τότε την έχει επισκεφθεί τέσσερις φορές.
Η Όπερα του Σύδνεϋ έχει φιλοξενήσει έως και 1,800 παραστάσεις κατά την διάρκεια ενός έτους. Προσφέρει 7 αίθουσες ενώ η πιο διάσημη είναι η Concert Hall με κορυφαία ακουστική.
Κατά την διάρκεια της κατασκευής της Όπερας χρησιμοποιήθηκαν 350 χλμ. Αν ενώναμε τα καλώδια αυτά θα καλύπταμε την απόσταση μέχρι την Καμπέρα, την πρωτεύουσα της Αυστραλίας.
Περίπου 15,500 είναι οι καμένες λάμπες που χρειάζονται αλλαγή κάθε χρόνο. Φυσικά όταν αυτό χρειαστεί οι λάμπες αλλάζονται με λάμπες φιλικές προς το περιβάλλον.
Ο Αφροαμερικάνος βαρύτονος Paul Robeson ήταν ο πρώτος καλλιτέχνης που πραγματοποίησε εμφάνιση στην σκηνή της Όπερας του Σύδνεϋ το 1960. Συγκεκριμένα ο Robeson ανέβηκε στην σκηνή και τραγούδησε το Ol’ Man River για χάρη των εργατών που εκείνη την ώρα απολάμβαναν το γεύμα τους.
