Μόλις 112 χρόνια έχουν περάσει από την ίδρυση της πόλης που έμελλε να γίνει ένας από τους πλέον αξιόλογους τουριστικούς προορισμούς του κόσμου.
Η εποχή του Μεσοπολέμου ήταν σίγουρα η σημαντικότερη γι' αυτή τη γωνιά της νότιας Φλόριντα, καθώς τότε καθιερώθηκε ως τόπος συνάντησης προσωπικοτήτων της αμερικανικής κοινωνίας, χωρίς να λείπουν και κάποιοι εύποροι Ευρωπαίοι που ο προϋπολογισμός τους άντεχε το κόστος του περάσματος του Ατλαντικού.
Οι σκέψεις αυτές μας συνοδεύουν καθώς ξεκινάμε την περιήγησή μας στο ιστορικό Μαϊάμι διασχίζοντας το αριστοκρατικό Κόραλ Γκέιμπλς, με τους κατάφυτους δρόμους και τα κανάλια, που του δίνουν μια σχεδόν μεσογειακή ατμόσφαιρα, για να πάρουμε μια πρώτη γεύση αυτής της εποχής στο ιστορικό ξενοδοχείο Μπίλτμορ.Από τα πολυτελή σαλόνια και τα ακόμη πολυτελέστερα εστιατόριά του πέρασαν διάσημοι καλλιτέχνες του νεογέννητου τότε σταρ σύστεμ, πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, αλλά και μεγάλες προσωπικότητες του υποκόσμου.
Απολαμβάνουμε ένα δροσερό ποτό πλάι στην πάλαι ποτέ μεγαλύτερη πισίνα του κόσμου, όπου κάποτε κολυμπούσε ο Ολυμπιονίκης του Αμστερνταμ και μετέπειτα… Ταρζάν, Τζόνι Βαϊσμίλερ.
Οι περισσότεροι πελάτες γύρω μας είναι ηλικιωμένοι που αναβιώνουν κάποιες στιγμές του παρελθόντος, ανάμεσά τους και μερικά νέα ζευγάρια που περνούν τον μήνα του μέλιτος στη σκιά των γονικών αναμνήσεων και των επιρροών του κινηματογράφου.
Λίγο αργότερα διασχίζουμε το Κόκονατ Γκρόουβ. Μικρό ψαράδικο χωριό που υπερηφανεύεται ότι ιδρύθηκε τουλάχιστον είκοσι χρόνια πριν από την πόλη του Μαϊάμι, ήταν και παραμένει το στέκι των διανοουμένων. Στα τέλη της δεκαετίας του '60 ήταν η αγαπημένη γωνιά των Παιδιών των Λουλουδιών.
Προορισμός μας, η εντυπωσιακή Βίλα Βισκάγια. Χτισμένη το 1914 και διακοσμημένη στα πρότυπα της Ιταλικής Αναγέννησης, ήταν άλλοτε κατοικία του επιχειρηματία Τζ. Ντίρινγκ. Σήμερα είναι ένα μουσείο που μαγεύει τον επισκέπτη με τον πλούτο των έργων τέχνης που κοσμούν τα 35 επισκέψιμα δωμάτιά της και τους υπέροχους κήπους της, που καλύπτουν 40 στρέμματα!
Σήμα κατατεθέν όμως των πρώτων πενήντα χρόνων της σύντομης αλλά περιεκτικής, και κάποιες φορές θυελλώδους, ιστορίας της πόλης είναι η ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική αρτ ντεκό. Τη συναντάμε στο Σάουθ Μαϊάμι Μπιτς, στο περίφημο Οσεαν Ντράιβ και στους γύρω δρόμους. Πάνω από 500 κτίρια που έχουν χαρακτηρισθεί διατηρητέα γοητεύουν τον επισκέπτη με τα παστέλ χρώματα και τα περίεργα σχήματά τους. Αν κάποιος θέλει αναλυτική πληροφόρηση για κάθε κτίριο ή την καταγωγή αυτής της τεχνοτροπίας, υπάρχει σχετικό κέντρο υποδοχής και μουσείο.
Η περιοχή αυτή -που είναι μέρος του ευρύτερου Μαϊάμι Μπιτς- είναι η εικόνα που πρωτοέρχεται στον νου μας όταν ακούμε για το Μαϊάμι. Μας είναι γνώριμη από αμέτρητες ταινίες του Χόλιγουντ και τα διαφημιστικά φυλλάδια των ανά τον κόσμο τουριστικών γραφείων. Με τις ατέλειωτες αμμώδεις παραλίες της, στολισμένες με κοκκοφοίνικες και κάθε είδους τροπική βλάστηση, υποδέχεται τους ντόπιους και ξένους επισκέπτες που απολαμβάνουν τον ήλιο και τη θάλασσα κάτω από το άγρυπνο βλέμμα των ναυαγοσωστών με τα καλογυμνασμένα και ηλιοκαμένα κορμιά, που καραδοκούν στα ιδιόρρυθμα υπερυψωμένα φυλάκιά τους, ρίχνοντας πού και πού κλεφτές ματιές στις αιθέριες υπάρξεις που περιφέρονται γύρω τους δήθεν αδιάφορα. Οι Αμερικανοί, που έχουν μανία με τη στατιστική, ισχυρίζονται ότι στο Μαϊάμι Μπιτς συναντά κανείς το μεγαλύτερο ποσοστό ωραίων γυναικών από οπουδήποτε αλλού. Μάλλον δεν έχουν ιδέα από κάτι ελληνικά νησιά το καλοκαίρι...Οι ώρες περνούν γρήγορα ανάμεσα στα κτίρια αρτ ντεκό, τις αμέτρητες γωνιές για καφέ ή την παραλία. Επίσης υπάρχουν κάποια θεματικά πάρκα, όπως το έξοχο Ακουάριουμ όπου απολαύσαμε θεαματικές επιδείξεις δελφινιών και «περπατήσαμε» ανάμεσα σε κάθε είδους καρχαρίες στο «Τούνελ των Καρχαριών».
Μας εντυπωσιάζουν τα πολλά ξενοδοχεία. Αλλα πολυτελή μεγαθήρια γνωστών αλυσίδων, άλλα κομψά και διακριτικά με προσωπική και φιλική εξυπηρέτηση -και ακόμα φιλικότερες τιμές- απευθύνονται σε κάθε βαλάντιο. Οπως μάλιστα διαπιστώσαμε, οι Ευρωπαίοι τουρίστες έχουν κατακλύσει την πόλη επωφελούμενοι από την ευνοϊκή ισοτιμία του ευρώ σε σχέση με το δολάριο.
Ενα ετερόκλητο πλήθος κινείται γύρω μας. Μια μικρή ομάδα ηλικιωμένων Νεοϋορκέζων συζητούν μεγαλοφώνως και μας θυμίζουν ότι το Μαϊάμι και η ευρύτερη περιοχή της νότιας Φλόριντα με το ήπιο κλίμα είναι η Γη της Επαγγελίας κάθε Αμερικανού συνταξιούχου. Πιο δίπλα, μια παρέα ευτραφών νεαρών διαφωνούν για το καλύτερο παγωτατζίδικο της πόλης και πάει λέγοντας.
Η μέρα τελειώνει και αρχίζει η νύχτα, μια νύχτα για διασκέδαση χωρίς όρια! Μπορεί κανείς να αρχίσει με ένα δείπνο σε κάποιο από τα έθνικ εστιατόρια που καλύπτουν γευστικά όλο τον πλανήτη, στέκια κάθε είδους μας καλούν να γνωρίσουμε την κουζίνα τους, συνήθως με τη συνοδεία μουσικής. Αυτά, όπως είδαμε, έχουν και τον πρώτο λόγο στην προτίμηση των Ευρωπαίων τουριστών. Υπερέχουν αριθμητικά τα κουβανέζικα και τα νοτιοαμερικάνικα, ενώ δεν απουσιάζουν και τα ελληνικά.
Η νέοι προτιμούν κάτι πρόχειρο στα φαστφουντάδικα, που επίσης αφθονούν, και οι κάπως περασμένης ηλικίας το ατμοσφαιρικό περιβάλλον ορισμένων μεγάλων ξενοδοχείων.
Το Μαϊάμι ήταν πάντοτε το βασίλειο του κλάμπινγκ. Ενα ετερόκλητο πλήθος κάθε φυλής και χρώματος -κυρίως νέοι- μπαινοβγαίνει στα χορευτικά κέντρα και τα μπαρ. Αλλα ήσυχα με διακριτικό φωτισμό και απαλή μουσική και άλλα με ντεσιμπέλ που ξεκουφαίνουν και φωτορυθμικά που θυμίζουν…. πόλεμο των άστρων.
Στα επώνυμα μαγαζιά που συχνάζουν οι διασημότητες η «πόρτα» είναι από αυστηρή έως σκληρή. Και το κοινό σχηματίζει ουρές περιμένοντας υπομονετικά με την ελπίδα να δει κάποιο από τα είδωλά του. Κάποιοι τυχεροί ίσως βρεθούν κοντά στο τραπέζι της Μαντόνα ή του Σταλόνε. Και εδώ η κατάσταση θυμίζει Μύκονο.
Ομως, το Μαϊάμι δεν είναι μόνο μείζων τουριστικός προορισμός· είναι επίσης και ένα σταυροδρόμι όπου οι πολιτισμικές καταβολές της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής συναντούν το βορειοαμερικανικό πρότυπο, δημιουργώντας ένα μοναδικό φυλετικό μωσαϊκό που τα τελευταία χρόνια έχει δώσει στην πόλη μια διαφορετική όψη.
Από τα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του το Μαϊάμι -και γενικότερα η ταχύτατα αναπτυσσόμενη πολιτεία της Φλόριντα- ήταν ένα σημαντικό κέντρο υποδοχής μεταναστών που αναζητούσαν μια καλύτερη τύχη. Πρώτοι έφθασαν οι Αφροαμερικανοί, που ήθελαν να ξεφύγουν από τις σκληρές και εχθρικές συνθήκες των άλλων πολιτειών του νότου, ακολούθησαν οι πολιτικοί πρόσφυγες από τα δικτατορικά καθεστώτα της Αϊτής του Πάπα Ντοκ και της Δομηνικανής «Δημοκρατίας» του Τρουχίγιο. «Κάθε φορά που γίνεται ένα πραξικόπημα στη Νότια Αμερική, αυξάνεται ο πληθυσμός του Μαϊάμι» μας είπε χαρακτηριστικά ένας Χιλιανός μπάρμαν, που πριν από αρκετά χρόνια εγκατέλειψε τον… παράδεισο του Πινοσέτ!
 |
Ανάμεσά τους όμως αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι είναι οι Κουβανοί πολιτικοί πρόσφυγες, που έφθασαν κατά κύματα τα τελευταία πενήντα χρόνια, με την ανοχή ή και την παρότρυνση της κυβέρνησής τους.
«Οι κακές γλώσσες λένε ότι ο Κάστρο άδειασε τις φυλακές της Κούβας και γέμισε με εγκληματίες τις ΗΠΑ, όμως για τη διακίνηση των ναρκωτικών και την εγκληματικότητα που επικρατούσε στην πόλη πρέπει να ψάξετε αλλού» μας πληροφόρησε ο νεαρός οδηγός μας -Κουβανός δεύτερης γενιάς- καθώς μας ξεναγούσε στη γειτονιά του.
Σίγουρα αυτό ακούγεται υπερβολικό για τον ξένο που πίνει ένα «καφεσίτο» -τον ωραιότερο κατά τη γνώμη μας καφέ της πόλης- στη συνοικία των Κουβανών, τη Μικρή Αβάνα.Λάτιν μουσική ακούγεται παντού, ενώ γελαστά πρόσωπα σε υποδέχονται στα κάθε είδους μαγαζιά. Αξίζει τον κόπο να δοκιμάσει κανείς τα κουβανέζικα πιάτα που σερβίρουν τα γραφικά εστιατόρια της περιοχής και να γνωρίσει τον παραδοσιακό τρόπο κατασκευής των πούρων, έστω και χωρίς κουβανικό καπνό. Σε μερικά μαγαζάκια είδαμε να πωλούνται είδη σχετικά με τη Σαντερία, την αφροχριστιανική θρησκεία που με διαφορετικά ονόματα και παραλλαγές είναι αρκετά διαδεδομένη μεταξύ των πρώην σκλάβων της Αμερικής.
Παρότι η εγκληματικότητα έχει περιοριστεί πολύ τα τελευταία χρόνια και τίποτα δεν θυμίζει τους «Σκληρούς του Μαϊάμι», μας συνέστησαν να αποφεύγουμε τις νυχτερινές βόλτες στο ούτως ή άλλως αδιάφορο για τον τουρίστα κέντρο της πόλης και στις φτωχικές συνοικίες με τις σκοτεινές γωνιές - κάτι αυτονόητο για τις περισσότερες μεγαλουπόλεις του κόσμου.
Το Μαϊάμι είναι πραγματικά όμορφο, φτιαγμένο από τη Φύση και τον άνθρωπο για διακοπές. Οσα το κάνουν ξεχωριστό φροντίζει να τα τονίζει -και να τα διαφημίζει- κατάλληλα. Και, όντως, το καταφέρνει πάρα πολύ καλά.
Ταξιδέψτε με το Travel Plan στο Μαϊάμι
από 1.205€ το άτομο σε δίκλινο δωμάτιο
(αεροπορικό εισιτήριο - 5 διανεκτερεύσεις σε 5* ξενοδοχείο - μεταφορά από/προς αεροδρόμιο)
Για περισσότερες πληροφορίες/κρατήσεις http://www.travelplan.gr/